Tango
Argentijnse Tango is ruim honderd jaar geleden ontstaan in de buitenwijken van Buenos Aires en Montevideo. Daar woonden vooral de mensen, vaak mannen, die uit Europa hun geluk gingen zoeken. In hun muziek drukten ze hun gevoelens uit en verlichten vooral hun teleurstellingen. Op deze muziek werd ook gedanst en voornamelijk diende de dans om indruk te maken, maar ook om de bardames, de prostituees, het hof te maken. Later kwam het met de tangomuziek verbonden instrument de bandoneon pas erbij. De tango werd daarna naar andere landen meegenomen. Nadat hij eerst alleen verbonden was aan arme mannen, lichte vrouwen en lichamelijk plezier werd hij geadopteerd door de rijkeren en verloor hij zijn louche karakter.
Lees meer over de geschiedenis van de tango op www.tangoworks.nl
Het spel van de Tango
De tango is zo mooi en fascinerend omdat de dans in principe helemaal geïmproviseerd is. Passen van leider en volger zijn niet hetzelfde, waardoor er vaak een spannend en onnavolgbaar spel tussen de 4 benen van het paar ontstaat. Een mooie uitspraak is ook “je wordt samen 1 lichaam met 4 benen. Bij elke pas kan er weer iets anders gebeuren juist doordat er geen vaste patronen zijn om te volgen! Volger en leider moeten goed geconcentreerd en aandachtsvol met elkaar dansen. Gerichtheid op de ander en elkaar aanvoelen is belangrijk, maar tegelijk moeten de danspartners elkaar ook de ruimte geven voor eigen invulling.
De rollen van beide partners zijn volstrekt gelijkwaardig. Echter om tot een goed, fijn, spannend, respectvol resultaat te komen is er wel een leider en een volger nodig. De leider geeft aan wat de bedoeling is en de volger volgt hierin.
Dit is een vorm van communiceren zonder geluid te maken, wat de tango tot een leuke en spannende dans maakt. De tango fascineert, de muziek is zeer afwisselend en het is een prachtige manier van een gesprek voeren met je partner.